BÖLÜM 10
Bütün silahlılar artık açık hedefte bulunan Mert'e nişan alınmıştı.Sadece bir kere bile tetiğe basmaları işini bitirebilirdi.Mert ise umarsızca yürümeye devam etti.Ve birden durdu.
-Şimdi ellerini kaldır.
Mert durduğuna göre emirlere itaat edecekmiş gibiydi.Ama silahlılar buna hala güvenemediklerini görünüşleriyle göstermişlerdi.Ve o sırada sessizliği bozan bir kurşun sesi.Mert'in yanından geçmişti.Kurşun ıskalamıştı.Ama hemen ardından ikinci kurşun atılmış olmalı ki.Mert kendini yerde buldu.Herşey kararmıştı.
Ama masum gözlerle olanları görüyordu.Hatırladı annesini kimin öldürdüğünü ayrıntılarıyla görüyordu.En son kendine uzanan bir el.O Salih'ti yıllar önce bile aynı yüz aynı vücut.Herşeyiyle aynı Salih.Yıllar bir onu eskitmemişti anlaşılan.Sonra olayların her yaşananını görünce yüzünde bir tebessüm ile gözlerini kapatmıştı.Bu sefer kapanan gözler sonsuzluğa kapanmış bir gözlerdi.Asla açılmayacaklardı!...
Saygılar Hakan Karaelma
DipNot:Yazımın sonuna gelmiş bulunuyorum.Okuyan herkese teşekkürlerimi iletiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder